Prikkebain was mit zuster Ursula op wereldraize. Hailendal noar Zuud-Amerikoa. Vlinders vaang'n vanzulf, mit zien vlindernet. In Argentinie haar hai zocht en zocht noar ain biezundere vlinder: TangoMama. Moar niks vond'n vanzulf. Ursula haar aal teg'n hom zegd dat hai hom nait laanger mos vernuvern mit vlinders zuik'n moar dat zie terug wol, noar hoes. Prikkebain haar nog wat tegensputterd moar zie waar'n toch moar weer noar boat goan. Kaptein zee dat boat mörgenvroug uutvoer en dat zie nog moar eem in hoaven verdiverdaasie zuik'n most'n. Dou zie over koade laip'n begon Ursula te soez'n over dörst. Doe, Prikkebain, zol'n wie nog woaraarg'ns wat zoep'n? Prikkebain duurfde nait veul te zeg'n waant zoas joe wait'n zit hai onner plak van zien zuster. Ursula schoof hom veur zich oet café ien.
	Meroakels, wat zie doar zaag'n haar' n zie nog nooit zain. Naarg'ns ien wereld, zulfs nait in Zoltkamp. D'r laip ain kerel mit 'n vraauwmins deur café, van aine kaant noar aander. Zie laip achteroet zunner ok moar wat te stin'n. Hai haar heur stief vast en haar ain bloum ien bek. D'r zat ain op ludje trekzak te speul'n en ain haar 'n gitaar ien hand'n en zie speuld'n haile nuvere muziek.
Prikkebain roakte zowat overstuur en begon te wipp'n op maot van muziek. Ursula haar kleur om kop, moar dat was van draank. Kerel gooide wief zowat op grond, moar hai huil haor vast en zie moakten ain schoever en dou ging'n zie weer aander kaant op. Vraauwmins haar hom ook stief beet en keek hom daip ien oog'n. Prikkebain vuil hom nait op gemak, hai dacht dat wief en kerel wold'n smokk'n of nog aarger. Zie wazzen toch in Zuud-Amerikoa, doar gebeurde aales wat thoes nait mocht... Hai vlochtte haalsoverkop café oet. Eem loater kwam Ursula hom achternoa. Hest nog niks dronk'n zee zie tegen Prikkebain. Prikkebain schudde kop en zee dat hai gain dörst meer haar. Hai wol noar boat en nait meer kiek'n noar dat meroakelse daanzen. Ursula gaf hom nog 'n optater mit vlindernet, moar hai laip mit groode passen noar boat. Dou zie in stad waar'n aankoom laip'n zie over Ossemaark. Ursula wol nog eem noar Vismaark want d'r was maark. Zie laip'n deur stroat toun Prikkebain begon te stinnen. Hai bleef stokstief midd'n op straot stoan kiek'n noar aanplakbiljet achter winkelroet. TangoMama ston d'r op. Hai wees mit vlindernet anner kaant oet en stoof dwaarsstroat ien. Mit zien laange passen kon Ursula hom nait biehold'n. Zie runde hom achternoa maor hai was zomar vot, nait meer te zain. Midden ien stroat keek zie om heur hen en heurde dou opains muziek. Oet deur dei open ston heurde zie klanken dei heur bekend veurkwaamn… Zie stoof noar binn'n en joa heur:
doar ston Prikkebain. Met in zien vlindernet ain vraauw. Muziek speulde om 't haardst. Hai was oetzinnig en pakte vraauw om middel. Zie trok vlindernet van kop en dou pakte zie Prikkebain bie middel. Ursula trok wit weg om kop. Daanspoar laip mit grode passen deur zoaltje op maot van muziek.
Usrsula pakte vlindernet en laip noar Prikkebain. Zie hauwde hom op kop met net zodat hai vraauw löslait. Zie plofte op grond. Ursula greep Prikkebain bie aarm en sleurde hom mit noar boet'n. Bist nou hailendal nait goud bie kop? tetterde zie hom in oor'n. Prikkebain slokte en zee: Moar dat was TangoMama, dei haar ik vang'n in mien net, zie is ain biezundere vlinder, d'r is moar ain van op heule wereld! Ursula zee teg'n Prikkebain: Nee mien bruierke, dat hest mis. Doe bist vang'n, en zie wol mit dei de tango doun. En smokk'n en nog zo wat meer. Moar doar komt niks van ien. Prikkebain snokte d'r over. Hai wol aigenlieks weer noar binn'n moar Ursula trok hom an moauw mit, noar Vismaark tou. Vot, snötjong, vraauwlu das niks veur die, zee zie. En tango hailendal nait.